بررسی تاثیر هیپوکسی بر تغییرات بیان ۱۰۷‏mir-‎‏ در رده های سلولی سرطان معده ‏‏۴۵‏mkn‏ و ‏ags

سابقه و هدف: هیپوکسی در تومورهای جامد، علت اصلی مقاومت به درمان در سرطان است. بنابراین شناخت اندیکاتورهای مناسب جهت آگاهی از وضعیت هیپوکسی در تومور برای انجام روش های صحیح درمانی و آگاهی از پیش اگهی تومور بسیار مفید و ضروری است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییر بیان mir-107 به عنوان بیومارکر و اندیکاتور هیپوکسی و ارتباط آن با هیپوکسی در سلول های سرطان معده می باشد. مواد و روشها: در این تحقیق، رده سلولی سرطان معده 45mkn و ags از انستیتو پاستور تهران تهیه و درشرایط اکسیژن نرمال(95% o2 و 5% co2) و هیپوکسی (95% n2 و 5% co2) کشت داده شدند و در فواصل زمانی 24 و 48 ساعت بررسی بیان 107mir- و hif-1α انجام گرفت. یافته­ها: با القای هیپوکسی در رده های سلولی بیان hif-1α در رده 45mkn با افزایش مدت زمان تیمار (24و48 ساعت)، به ترتیب 2/3 و 3/8 برابر افزایش پیدا کرد (0/002 p= و p=0/04) و در رده ags 2/2 و 3/8 برابر افزایش یافت (0/005 p= و 0/03 p=). همچنین بیان افزایش یافته mir-107 در رده 45mkn در این بازه های زمانی به ترتیب 2/2 و 3/1 برابر افزایش مشاهده شد (0/0001 p= و 0/01 p=) و در رده ags به ترتیب 2/4 و 4 برابر افزایش داشت (0/0001 p= و 0/002 p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که القای هیپوکسی در رده های سلولی سرطان معده بر میزان تغییرات بیان mir-107 موثر است.